ΑδίκωςΚουρασμένα πρόσωπα, κουρασμένα χέρια.Η κουρασμένη μνήμη. Κι αυτήη ερημική βαρηκοΐα. Βράδιασε.Τα παιδιά μεγάλωσαν. Έφυγαν.Απάντηση πια δεν περιμένεις. Κι άλλωστεδεν έχεις να ρωτήσεις τίποτε. Αδίκωςτόσα και τόσα χρόνια παιδευόσουν να κολλήσειςσ' αυτή τη χαρτονένια προσωπίδαένα επιδοκιμαστικό χαμ...
Μαύρο, κατάμαυρο τοπίο με σφιγμένα δόντια,κόκκινο, κατακόκκινο τοπίο με σφιγμένη γροθιά,μαύρη και κόκκινη καρδιά πηγμένη στο αίμα τηςκι ένας κόκκινος ήλιος πηγμένος μες στο αίμα του.Στη γραφή του Ρίτσου κυριαρχεί αφενός η απλή γλώσσα - γλαφυρή και συνάμα απότομη, στοχευμένη στα λαϊκά κι όχι τα μεγαλ...