لوس، بی مزه، بچه گانهاصلا نمی دانم چرا گودریدز اینقدر این کتاب را می آورد جلوی چشم من. فکر می کردم حالا چه کتابی باید باشد!مخصوصا چون دقیقا قبل از این کتاب، خاطرات ندیمه مارگارت آتوود که آن هم دیستوپیایی است را خواندم اصلا نمی توانم بیشتر یک ستاره به میرا بدهم.
Log in with Facebook 
