W twórczości Franza Kafki, określanej mianem literackiej diagnozy XX wieku, opowiadania stanowią znakomite dopełnienie dorobku powieściowego. Wyrastają, tak jak "Proces" czy "Zamek", z poczucia wyobcowania i zagubienia - i do dziś nic nie tracą na aktualności. "Wyrok", "Przemiana" oraz "Kolonia karna" należą do nielicznych tekstów Kafki, które zdecydował się opublikować sam autor. Podajemy je do druku w klasycznych już przekładach Juliusza Kydryńskiego. Z kolei "Jama" oraz "List do ojca" - najważniejsza bodaj pozycja w prozie intymnej Kafki, stanowiąca klucz do jego osobowości - ukazują się w nowych tłumaczeniach Jarosława Ziółkowskiego. Oba teksty, niepublikowane za życia pisarza, ukazały się pośmiertnie w opracowaniu Maksa Broda. Źródłem nowych przekładów na polski jest krytyczne wydanie utworów Kafki, przywracające tekstom ich oryginalną postać.