Tonto i Lothar zabijają czas oczekiwania na powrót swojego pana Metabarona opowieścią o początkach jego rodu (z mała przerwą na odparcie pomyłkowego ataku jednostek policji na metabunkier)...

Wściekły z powodu utraty genitaliów (patrz tom 1) Othon rozpoczyna prace nad stworzeniem metabaronicznych broni. Tymczasem para cesarska galaktyki ma mieć dziecko - stworzony na planecie-szpitalu embrion bliźniąt syjamskich - Imperandrygona Janusa-Jane, przyszłego najwyższego władcę galaktyki. W czasie transportu embriona z planety-szpitala do siedziby cesarskiej, statek go wiozący zostaje otoczony przez żądnych ewentualnych pieniędzy z okupu za embrion piratów. Para cesarska zwraca się o pomoc do ludności cywilnej. Na prośbę odpowiada Metabaron, który zuchwale wdziera się do samego pałacu Cesarza i proponuje mu swoje usługi. Wykorzystując metarakietę - niezwykły pojazd komiczny, Metabaron na czele małej eskadry przerywa oblężenie statku transportera... po czym sam wykrada embrion i łamiąc wszelkie zabezpieczenia dostarcza przed oblicze Cesarza. W zamian za to zostaje pasowany na najwyższego wojownika galaktyki, a tytuł Metabarona zostaje przyznany jemu i jego potomstwu. Potomstwu, którego nigdy nie będzie miał... Cesarzowa pragnąc wynagrodzić metawojownika znajduje jednak rozwiązanie tego problemu. Pewnego dnia w fortecy Metabarona pojawia się kapłanka dziwka Shabda-Ud, Honorata, która wkrótce staje się kochanką Metabarona, a dzięki jej niesamowitym mocom udaje się jej począć dziecko Othona z jego krwi. W dziewiątym miesiącu ciąży dochodzi jednak do wypadku... Dwie zazdrosne o Honoratę poprzednie kochanki Metabarona, porywają ją i w raz z nią chcą popełnić samobójstwo rzucając się ze szczytu fortecy Othona. Metabaronowi cudem udaje się uratować ciężarną Honoratę wstrzeliwując jej strzałkę wypełnioną cudownym epifitem, który pozwala jej unosić się w powietrzu. Szybująca po niebie Honorata zaczyna rodzić, gdy Othon w metarakiecie spieszy jej na pomoc... na szczęście wszystko kończy się dobrze. Honorata wyjawia Othonowi, że narodzony chłopiec, Aghnar, miał stać się kolejnym po otruciu Janusa-Jany hermafrodytą i władcą galaktyki równocześnie, a teraz, po złamaniu przez jego matkę zdradzieckiego planu, grozi mu wyrok śmierci... Wieczorem okazuje się że wydarzenie tego dnia pozostawią niezatarty ślad w historii Metbaronów - syn Othona unosi się w powietrzu, epifit skaził jego ciało. Załamany Metabaron, zdając sobie sprawę, że w tym stanie jego syn nigdy nie stanie się prawdziwym metawojownikiem, chce natychmiast go zabić. Honoracie udaje się odwieść go od tego czynu, podejmuje się też treningu chłopca, aby za 7 lat mógł on stawić się przed swoim ojcem i udowodnić, że jest jego godnym następcą. Zabiera go do samotni na świętej górze Anasirmie, gdzie przez 7 długich lat uczy sztuk walki, panowania nad bólem i sztuczek Shabda-Ud. Aghnar pojawia się w końcu przed obliczem ojca, który, aby sprawdzić jego zdolności, wysyła przeciwko niemu robota bojowego. Chłopcu udaje się pokonać maszynę dzięki wykorzystaniu jego przekleństwa - nieważkości. Othon ma dla niego jeszcze jeden, ostateczny, test - panowania nad bólem. Aghnar zdaje test, udowadniając, że jest godnym następcą Metabarona, jednak traci nogi, które zmiażdżone przez potworną maszynę zostają zastąpione metalowymi protezami...  

źródło opisu: http://www.wak.net.pl/old/index.php?idn=op_kasta_metabaronow_02&kat=op
źródło okładki: http://www.wak.net.pl/old/index.php?idn=op_kasta_metabaronow_02&kat=op