"Katar" Stanisława Lema w mistrzowski sposób łączy sensacyjną fabułę z głęboką refleksją na temat cywilizacyjnych zagrożeń. Ta historia amerykańskiego astronauty, który usiłując rozwiązać zagadkę tajemniczych zgonów, sam staje się bohaterem "niezwykłych zbiegów okoliczności" — uświadamia nam, że żyjemy, czy żyć będziemy wkrótce, w świecie, w którym "wczorajsza niezwykłość staje się dzisiejszym banałem, a dzisiejsza skrajność jutrzejszą normą". Zaczęło bowiem władać naszym życiem prawo wielkich liczb, sprawiając, iż to, co dotychczas uznawaliśmy za niezwykły traf graniczący z cudem, będziemy zmuszeniu uznać za normę. Ta książka nie daje żadnych recept, nie podpowiada rozwiązań, prócz jednego może, tkwiącego pośrednio w stosunku bohatera do przeżywanych przez niego zdarzeń — by nawet w sytuacji najcięższego stresu nie rezygnować do końca, a później, gdy uda nam się tylko ujść cało, zdobyć się na humor, ironię i trzeźwa ocenę własnych doświadczeń.  

źródło opisu: Wydawnistwo Literackie, 1976
źródło okładki: zdjęcie autorskie