Książka ta scala i rozbudowuje pojęcia podstawowe, modele strukturalne i hipotezy ewolucyjne dotyczące kultury i społeczeństwa. Pojęcia te są rozproszone w literaturze przedmiotu i nie spotykają się na gruncie żadnej, dostatecznie spoistej teorii. Autor wychodzi poza znane ujęcia całościujące, zawsze ograniczone więzami specyfiki jednej z dyscyplin, pomiędzy które rozdzielone jest dziś studium kultury.
Po obszernej części teoretyczno-systematyzacyjnej następuje część historyczna, w której analizie porządkującej poddane są znane, immanentne cechy społeczeństw przeszłości i pewnych reliktów form trwających do dziś, a także cechy społeczeństw doby współczesnej.
Książkę zamyka krótki szkic problematyki społecznego modelu 'doskonałego planowania' jako wariantu postulowanego przez wszystkie współczesne ruchy postępowe.  

źródło opisu: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966