Nić Ariadny to kłębek nici, który Ariadna – córka króla Krety, Minosa – podarowała Tezeuszowi, aby ten mógł wydostać się z labiryntu Minotaura. Stąd właśnie pochodzi związek frazeologiczny ,,nić Ariadny” oznaczający, w powszechnym użyciu, nieoczekiwaną pomoc, wybrnięcie z jakiejś sytuacji, wybawienie oparte na czymś błyskotliwym pomyśle. Lidia Tasarz, odwołując się właśnie do tej historii w tytule swojej książki, stworzyła własną opowieść, w której Tezeuszem jest Monika (Agata?) Palmer. Główną bohaterkę dzieła poznajemy na samym początku, kiedy budzi się leżąc w szpitalnym łóżku. Jak się tu znalazła? I dlaczego? Kim są ludzie wokół niej? Kim jest ona sama...? Właściwie ani czytelnik, ani główna bohaterka już na początku lektury nie wiedzą nic o sobie. Brzmi intrygująco, prawda? ,,Nić Ariadny” to niezwykle ciekawa i zasługująca na uznanie opowieść o szukaniu prawdy, podążaniu po nitce do kłębka. Szybka akcja, nieoczekiwane zwroty akcji i melancholijne retrospekcje sprawiają, że książkę czyta się jednym tchem, będąc wciąż zaskoczonym. Na uwagę zasługuje fakt, że autorka zdecydowała się oddać głos bohaterom, których wykreowała. Narracja pierwszoosobowa jest tutaj kluczowa – dzięki niej możemy poznać emocje postaci, wejść w ich skórę, przeżywać razem z nimi wszystko to, co opisuje Lidia Tasarz. ,,Nić Ariadny” to propozycja dla tych, którzy lubią historie nie do końca oczywiste, zaskakujące i niejednoznaczne. Czy razem z Moniką czytelnik odnajdzie w niej siebie?

Patronat nad książką objęli: Halmanowa, Poligon domowy, Wielbicielka Książek, Recenzje Agi, Bookendorfina, Tomsochacki.com,