Opis książki

Książka Jana Tomkowskiego, znanego historyka literatury i eseisty, stawia na nowo pytanie o prawdziwy początek wieku XX w prozie polskiej – i odpowiada na nie, wskazując na pokolenie urodzone w pierwszej dekadzie wieku, a debiutujące w latach trzydziestych.

Według koncepcji Tomkowskiego dopiero nazwiska Gombrowicza, Andrzejewskiego, Brezy, Choromańskiego, A. Rudnickiego, Parnickiego, Malewskiej i innych wyznaczają przełom, polegający na oderwaniu polskiej powieści od pozytywistycznej i młodopolskiej tradycji i wprowadzeniu jej w świat prozy dwudziestowiecznej. Tomkowski przeprowadza misterny wywód, budujący kategorię „nowej formacji prozaików”, która radykalnie unowocześniła powieść polską i zbliżyła ją do głównych nurtów ówczesnej prozy światowej. Pokolenie Gombrowicza zawiera także celne analizy poszczególnych powieści z tego nurtu – obok sztandarowych, jak Ferdydurke czy Adam Grywałd, także np. Przeklętej Wenecji Czesława Straszewicza czy Niespokojnych Leo Lipskiego.