Marka Skwarnickiego i Zygmunta Marzysa łączyły więzy rodzinne – ich matki przyjaźniły się już wiele lat przed II wojną światową – oraz przywiązanie do „Tygodnika Powszechnego”. Od końca wojny dzieliła ich zaś odległość między Polską a Szwajcarią, a także żelazna kurtyna. Jednak prawdziwa przyjaźń nie zna przeszkód ani granic. „Oto cudownie rozpisana na dwa głosy opowieść o Polsce przedwojennej i powojennej. Jest to również obraz emigracji, która usiłowała przechować cząstkę prawdziwej ojczyzny. […] Nade wszystko jednak są to dzieje pięknej przyjaźni uwieńczonej umiejętnością powiedzenia i usłyszenia tego, czego każdy człowiek chce ostatecznie się dowiedzieć – tego, że jest kochany”.
ze wstępu JANA GÓRY OP, przyjaciela autorów  

źródło opisu: www.wdrodze.pl
źródło okładki: www.wdrodze.pl