Zastanawiam się, co mogę napisać na temat tej książki. Przeczytałam ją i... tak naprawdę nie wzbudziła żadych uczuć. Ot, po prostu książka, którą można przeczytać i po 5 minutach o niej zapomnieć. Jednak na szczęscie podczas czytania kilka rzeczy napisałam na kartce.

"Sobotnia szkoła piękności" jest opowieścią o ludziach, którzy szukali swojego miejsca. Można by powiedzieć, iż go znaleźli. Można by napisać, iż wcześniej nie mieli łatwego życia. Bo to wszystko prawda.
Główną bohaterką jest Zadi. Młoda dziewczyna, która musiała opuścić swój dom, swoje miejsca. Wraz z córką wyjechała z swojego kraju. Chciała do Ameryki, ale nie wyszło. Zamieszkała zatem  w Buenos Aires w budynku dla irańskich emigrantów. Poznała swoich sąsiadów i  w swoim mieszkaniu zrobiła szkołę piękności imienia Margaret Thatcher.

Każdy z sąsiadów miał swoją historię życia, przeszłości. Pełną bólu, cierpienia. Każdą z historii poznajemy. Zadi, Hadżi, Kapitana. Historię różne, ale w pewnym sensie podobne. O miłości do poezji, do Ramiego, o ucieczce, o wyborach czy ich braku. Każdy z nich musiał coś zrobić, do czego potrzebowali odwagi. Ucieczka z kraju nie jest prosta, bo nigdy nie wiadomo, gdzie będzie lepiej... o ile będzie lepiej.

 
Ta książka to historie o przeszłości, ale i teraźniejszości bohaterów. Do każdej z historii są dodane fragmenty wierszy. Bowiem z "Sobotniej szkoły piękności" wynika, że każdy irański obywatel kocha poezję. Przynajmniej tak to widać w tej książce.
Bardzo fajny był pomysł z słowniczkiem na końcu książki. Możemy poznać słówka, które występują w książce, a nie zostały przetłumaczone i dowiedzieć się co znaczą.

Książka nie jest zła, ale niestety szybko się o niej zapomina.

Życie nie jest proste. Nie jest bajką, która zawsze kończy się happy endem. W życiu nie jesteś wybrańcem - jedynym, który może pokonać zło. Ale równocześnie to Ty sam decydujesz o wyborze swojej drogi, swojej przyszłości.

Kaśka to 18-latka, która ma nadwagę. Trochę z swojej winy, trochę z winy rodziców, bo nie zauważyli problemu. Zresztą w rodzinie Kaśki (od strony taty) praktycznie każdy ma nadwagę. Ale Kaśka postanowiła to zmienić. A mama ją w tym pełni poparła. Dzięki temu mamy bardzo pozytywną opowieść o walce Kaśki z kilogramami oraz innymi problemami.

Takich dziewczyn czy chłopców jest wiele. Kasia miała problem z nadwagą, Gosia może mieć problem z niedowagą, a Kamil z niepełnosprawnością. Każdy z nich może nie wierzyć w siebie, w swoje możliwości. Może myśleć, iż do niczego się nie nadaje i jest najgorszy. Ja tak myślałam... może czasem wciąż tak myślę. Ale to nie jest prawdą. Bo każdy do czegoś się nadaje. A najważniejszym jest, iż każdy może i powinnien być szczęśliwym.

Kaśka, dzięki pomocy terapeutki zaczyna wierzyć w siebie i to, że ktoś ją może polubić za to jaka jest.

Książka jest pozytywną opowieścią o walce ze sobą, swoimi wadami. "Szkoła latania" uczy wiary w siebie, w swoje możliwości. Dlatego też warto ją przeczytać.
Bo choć nie jest to poradnik, możemy z niej wiele się nauczyć. Przede wszystki najważniejszego: by wierzyć w siebie.

Poza tym książka jest przepiękna (o czym pisałam tu). Chmurkowe rozdziały, wymianiane mejle, czy zasady programu "mój nowy styl życia". To wszystko sprawia, iż uśmiech sam pojawia się na twarzy

Życie Kaśki do łatwych nie należało. Ale czy ktokolwiek z nas ma w życiu łatwo? Czy to jakie kto ma życie i problemy coś zmienia? Przecież na szczęście zasługuje każdy. Więc zmieńmy w nim to, przez co jesteśmy nieszczęśliwi. Weźmy przykład z Kaśki. :)

Plusy:
- rozdziały w chmurkach
- e-maile
- duża dawka humoru
- pozytywna oraz motywująca historia

Minusy:
- tytułe mejli (serio zmieniacie tytuł każdego mejla, gdy z kimś piszecie? )

Jeśli nie chciałbym się rozpisywać, mógłbym tę książkę określić jednym słowem - G E N I A L N A - i wcale nie uważam, że jest to przesada.

Jednak temu tomowi należy się głębsza i dokładniejsza notka. Gdybym miał zacząć od samego początku, to zupełnie nie wiedziałem czego się spodziewać. Czy będzie to książka o matematykach, czy też o matematyce. Przerażała mnie myśl, że to drugie i zupełnie nic z niej nie zrozumiem. Jednak moje obawy okazały się płonne. Autor we wstępie przedstawił bardzo sugestywne i rzeczowe biogramy najważniejszych bohaterów swojej historii, które wskazywały na to, że były to osoby nieprzeciętne tak pod względem umysłu jak i osobowości. Tymi postaciami byli najsławetniejsi polscy  (a w niektórych przypadkach również światowi) matematycy jak: Stefan Banach, Hugo Steinhaus, Stanisław Ulam, Stanisław Mazur.

Jednak Lwowską szkołę matematyczną tworzyło zdecydowanie więcej matematyków. Dla każdego z nich znalazło się miejsce na kartach tej książki. 

Urbanek opisuje lata ich świetności i największej zawodowej i intelektualnej działalności, jednak nie pomija również spraw całkiem z matematyką niezwiązanych. Tego jak sobie radzili podczas wojny oraz po wojnie, w nowym ustroju, który zapanował w Polsce. 

Wiele anegdot, niesamowitych historii połączonych z lekkim stylem i arcyciekawą tematyką sprawiają, że od tej książki praktycznie nie można się oderwać. I co najważniejsze, zrozumie ja każdy, nawet taki matematyczny ignorant jak ja. Myślę, że jeśli chcecie poznać losy jednych z najznamienitszych polskich matematyków, którzy mieli wkład w światową  naukę, to ta książka jest dla Was. Ja, po raz drugi w historii istnienia tego bloga, z czystym sercem daje książce najwyższą notę z możliwych.

To pierwszy wpis w tym miejscu, ale od startu będzie to prezentacja książki okrzykniętej przez uczestniczki spotkań młodzieżowego Dyskusyjnego Klubu Książki  hitem 2014 roku wśród powieści czytanych w ramach DKK. Klub nosi nazwę "Dołącz do Nas!".
„Wybrani” to pierwszy tom w czterotomowym cyklu „Nocna szkoła”. Klubowiczki niemalże pochłaniały kolejne jego części poszukując w nich rozwiązania wielu zagadek. Główna bohaterka Alice, przeżywa po tajemniczym zniknięciu ukochanego brata bardzo trudne chwile. Pewnie z tego też powodu coraz trudniej jest nawiązać jej nić porozumienia z rodzicami. Co rusz pakuje się w jakieś tarapaty kończące się wizytą na komisariacie policji. Rodzice postanawiają zapobiec poważniejszym kłopotom i dlatego wysyłają dziewczynę do szkoły z internatem. Akademia Cimmeria mieści się w historycznym zamku pełnym tajemniczych pomieszczeń, schodów i wieżyczek. I początkowo wszystko wygląda ciekawie i zachęcająco, ale po jakimś czasie zaczynają się dziać dziwne, a nawet niebezpieczne zdarzenia, których Alice nie rozumie, czuje się w tej szkole odsunięta na margines i stale okłamywana. Jedną osobą jakiej może zaufać jest jej chłopak Carter, czy tak pozostanie zawsze? Alice powoli zaczyna również odkrywać jakie mroczne tajemnice ma jej rodzina, które zostały przed nią zatajone i zaczyna rozumieć dlaczego trafiła do tej szkoły dla „wybrańców”.
Oto jak zrecenzowała powieść uczestniczka dyskusji Karolina:
„Wybrani to powieść mrożąca krew w żyłach, zaskakująca, nieprzewidywalna, która chwyta za serce i nie puszcza aż do ostatniej strony. Czytając ciągle chcesz więcej, i więcej, i więcej, aż w końcu zdajesz sobie sprawę, że przeczytałeś już wszystkie tomy. Na kartach książki zagłębiamy się w niezwykłą historię zwykłej dziewczyny, która nagle trafia do elitarnej akademii. Tutaj musi stanąć oko w oko z przeznaczeniem, zagadkową przeszłością ale też, co nadaje ton tej powieści z miłością.”