W okresie jesień 1930 - wiosna 1934 Carl Gustav Jung poprowadził cykl seminariów w języku angielskim pt. Interpretation of Vision dla grupy słuchaczy składającej się z uczniów oraz osób przechodzących analizę. Spotkania odbywały sie raz w tygodniu w zuryskim Klubie Psychologicznym z przerwami trwającymi miesiąc lub dłużej. Jung wykorzystał seminarium na temat wizji, by zweryfikować tworzoną właśnie teorię psychologii archetypowej na podstawie materiału klinicznego, jaki dostarczyła mu pacjentka, Christiana Morgan. Była to Amerykanka, miała wówczas 28 lat i przechodziła kryzys osobisty; w tym stanie przedsięwzięła coś w rodzaju podróży w głąb wyobraźni - podobnie, jak w swoim czasie uczynił Jung po traumatycznym zerwaniu z Freudem. Porównując te bliźniacze podróze wewnętrzne - męska i kobiecą - widzimy ze Jung jako pierwszy umiał przedstawić zachodzący w trakcie analizy proces antropomorfizacji obrazu archetypowego, pokazał też, w jaki sposób konkretnie pracuje z problemem typologii i rozwoju funkcji mniej wartościowej. Zapewne w żadnym innym swym dziele Jung nie przedstawił w formie tak dramatycznej zbawczej siły o intesywności emocjonalnej zbiorowej wyobraźni archetypowej, która z jednej strony była centrum pracy pacjentki, z drugiej zaś stanowiła bramę wiodacą do uleczenia i rozwoju wewnętrznego.  

źródło opisu: Wydawnictwo KR, 2008