Książka zawiera analizę rozkwitu chrześcijaństwa i ilustruje jego ostatnią fazę, tradycyjnie uważaną za apogeum, zenit, szczytowy punkt średniowiecza: wiek XIII. Spektakularny rozkwit nastąpił przede wszystkim do ok.. 1000 r. do początków XVI w. Liczba ludności wzrosła, uprawy objęły większe przestrzenie, a ziemia stała się żyzna, miasta rodziły się i odradzały, pojawiły się maszyny, rozpowszechnił się obieg pieniądza, zaczęły powstawać szkoły i uniwersytety, nastąpił rozkwit sztuki romańskiej i gotyckiej, mentalność wysubtelniała, uczucia straciły swą zewnętrzną ostentację, humanizm chrześcijański, wyrażający się w wielu formach, powrócił do źródeł chrześcijaństwa, z którego czerpał i które pogłębiał.