زندگی خالی نیستمهربانی هست سیب هست ایمان هستآری تا شقایق هست زندگی باید کرد
من به مهمانی دنیا رفتم:من به دشت اندوه،من به باغ عرفان،من به ایوان چراغانی دانش رفتم.رفتم از پله مذهب بالا.تا ته کوچه شک،تا هوای خنک استغنا،تا شب خیس محبت رفتم.من به دیدار کسی رفتم در آن سر عشق.سهراب! عااااااااااااااااااااااااشقنم!