Istnieją uzasadnione przesłanki pozwalające na poprawne wyjaśnienie artystycznego kształtu „Balladyny” w ramach groteski jako podstawowej kategorii tworzącej świat poetyckiej igraszki. Równie przekonywająco można uzasadnić konieczność potraktowania dramatu jako utworu zaangażowanego w dyskusje nad losami narodu, jako narodowej tragedii.
[...] Zakładamy [...] iż romantyzmowi polskiemu w ogóle, a Słowackiemu w szczególności bliższa była koncepcja literatury zaangażowanej. Że szereg wypowiedzi postaci dramatu i nurtujące ich konflikty nie dadzą się wyjaśnić w ramach groteskowej mozaiki, tworzącej jakiś obraz świata, oderwanego od konkretnej rzeczywistości historycznej. [...]
Tak właśnie odczytała utwór carska cenzura. Odnaleziony przed kilku laty raport cenzora wileńskiego zaliczył „baśniowy” dramat Słowackiego do liczby utworów zakazanych.
Mieczysław Inglot  

źródło opisu: Ossolineum, 1976 (ze wstępu)
źródło okładki: Zdjęcie autorskie