Wykorzystując w zasadzie te same środki wyrazu co poprzedzająca go epoka, stworzył barok architekturę żywiołową, odmienną od spokojnego, uporządkowanego renesansu. Nowy styl imponował przede wszystkim rozmachem w modelowaniu bryły budowli. Pojawiły się kościoły wzniesione na planie centralnym; nie tylko kołowym, często był to bardziej lub mniej regularny owal. Rozświetlające wnętrza promienie słońca wykorzystywano do tworzenia odpowiedniego nastroju. Elementom architektonicznym dodano ekspresji; często stosowano śrubowo skręcone kolumny, a także zwielokrotnione pilastry oraz biegnące na nich łamane belkowania akcentujące podziały ścian. Wielkiego znaczenia nabrało pełne dynamiki i skomplikowanej symboliki wyposażenie wnętrza świątyni. Wielokrotnie dekoracyjne sztukaterie, a przede wszystkim przedstawiające świętych rzeźby przechodziły niepostrzeżenie w malowidła o wyrafinowanej perspektywie, tworzącej iluzję przestrzennej nieskończoności. (ze wstępu Piotra Maluśkiewicza)  

źródło opisu: http://www.wbp.poznan.pl/index.php?mode=towary&act...(?)
źródło okładki: zdjęcie autorskie