Baśnie jakich jeszcze nie było. A nie było. Urodziły się bowiem w mojej głowie. A moja głowa od wczesnego dzieciństwa aż kipiała od baśni. Baśnie czytali mi rodzice, potem czytałam sama. (...) Aż pewnego dnia napisało mi się takie zdanie: "Pewien kowal miał dwóch synów i jednego tchórza.". Od razu zrobiło mi się żal tego syna - tchórza, bo czułam, że to dobry chłopiec. Zrób coś, żebym przestał się bać - prosił - żebym dokonał bohaterskiego czynu. Czy mogłam odmówić tej prośbie? Napisałam baśń zat..ytułowaną "POSTRASZ - STRACH" i to po raz pierwszy była baśń krótka.(...) I tak stopniowo z mojej głowy wyskakiwały różne baśnie. Baśnie czyta: Miłogost Reczek.