Ludzie od wieków uważnie obserwowali zwierzęta, przypisywali im - zarówno tym prawdziwym, jak i istniejącym tylko w zbiorowej wyobraźni - określone cechy. Średniowieczne bestiaria uzupełniały opisy komentarzem moralnym, stosownymi napomnieniami.

Książka ks. prof. Stanisława Kobielusa, wykładowcy ikonografii wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, przybliża ukryty w dawnych traktatach niezwykle bogaty zasób informacji dotyczących znanych i nieznanych zwierząt. Pozwala wejść w dziwny, zaskakujący świat wyobraźni i wierzeń średniowiecza - świat, w którym każdy element universum miał szczególne znaczenie symboliczne, zgodnie z zasadą: "Przez rzeczy drugorzędne do najważniejszych, to znaczy przez alegorie do prawdy, przez rzeczy doczesne do wiecznych, przez cielesne do duchowych i poprzez ziemskie do niebiańskich".  

źródło opisu: Instytut Wydawniczy Pax, 2002
źródło okładki: zdjęcie autorskie