Pewnego dnia w niedużym mieście pojawia się 40-letni mężczyzna - w zielonym ortalionowym płaszczu poplamionym na rękawach, w tyrolskim kapeluszu, z teczką z wytartego zamszu, z brudnym kołnierzem koszuli ... wszyscy wkrótce są przekonani, że to dziennikarz przysłany "z centrali". On sam zaś odkrywa powiązania przewodniczącego Rady Narodowej, sekretarza partii, komendanta milicji, dyrektorów, prezesów miejscowych przedsiębiorstw etc. czyli miejscowej "elity", która trzęsie miastem i wzajemnie się wspiera kryjąc swoje występki. Klika jako zasada systemu staje się silniejsza niż szlachetne intencje. Książka wydana po raz pierwszy przez Instytut Literacki w Paryżu w 1973 r. napisana została jako satyra na ustrój socjalistyczny.