Nawiązująca do kluczowych wydarzeń w historii XX wieku, jedna z wcześniejszych powieści Iana McEwana, znakomitego brytyjskiego pisarza, laureata nagrody Bookera, autora takich książek, jak Sobota, Pokuta, czy Na plaży Chesil. Czarne psy to opowieść o naturze dobra i zła, refleksja nad wpływem wojny z jej niewyobrażalnym okrucieństwem na losy jednostki. Osierocony w dzieciństwie Jeremy opowiada historię małżeństwa teściów, June i Bernarda, dwojga ludzi, których drogi rozeszły się niedługo po II wojnie światowej. Uzupełniana przemyśleniami i opowieściami o życiu narratora, książka jest wnikliwym studium rozpadu międzyludzkich więzi. Wakacyjny wyjazd młodego małżeństwa na południe Francji staje się początkiem końca ich uczucia. Racjonalistyczny i wierzący w siłę rozumu Bernard nie potrafi zrozumieć introwertycznej, poszukującej sensu życia małżonki, miłość przeradza się w obcość. Tytułowe Czarne psy, zakłócające idyllę francuskiej prowincji, są alegorią gniewu, nienawiści i zbrojnego konfliktu. Z właściwą sobie wrażliwości, McEwan dotyka spraw bolesnych, niepokojących i zawsze aktualnych, a książka, mimo upływu lat, nie traci niczego ze swej aktualności.