Europa jest trupem. Niemcy, Dania, Francja nie istnieją. My przetrwaliśmy. Ocalił nas wyszydzany relikt - tradycja. Sens ukryty w słowach: Bóg, Honor, Ojczyzna. Odparliśmy atak i wytrzymaliśmy do nadejścia pomocy. Jegrów nie wolno się bać. Czerpią siłę ze strachu przeciwnika. Są mistrzami w pogoni za ofiarą. Nie walczymy z nimi jako emisariusze Dobra. Nie jesteśmy jakoś szczególnie dobrzy. Ale oni na pewno są źli. Zatem walczymy z nimi jako emisariusze normalności. Obrońcy ludzi, którzy chcą ży..ć w pokoju. Jak Ci nasi przodkowie, którzy stawali przeciwko Leninowi, albo Hitlerowi. Nie byli aniołami, a ich Polska nie była rajem. Lecz to nie znaczy, że zasłużyli na piekło jakie im zgotowano. Walczymy bo nie mamy innego wyboru. I żeby Polska nie zginęła… To bezprecedensowa mieszanka fantasy, historii alternatywnej i klasycznego sf. Barwny świat elfiej magii, zagadka która ma zostać wyjaśniona przez główna postać, dynamiczne sceny walki – po 10 latach milczenia Tomasz Kołodziejczak udowodnił, że w swoim gatunku porusza się z całkowitą – także językową – swobodą, a miłośnicy tego typu pisania zawsze mogą na niego liczyć. Wojciech Chmielewski: Nowe Książki 11/2010 Nowa powieść Tomasza Kołodziejczaka jest cudownie zwariowaną mieszanką różnych gatunków fantastyki i jednocześnie manifestem przywiązania do tradycji i honoru: człowieka, chrześcijanina, Polaka, żołnierza (w tej właśnie kolejności). Opowieść o przyszłości, w której losy świata (a może i wszechświata) zależą od polskiego oręża i polsko-amerykańsko-elfich sojuszy, może się wydawać niektórym nazbyt ekstrawagancka, ale po pierwszym szoku poznawczym łatwo jest czerpać z lektury sporą satysfakcję. Fantastyka mocarstwowa to chleb powszedni dla pisarzy amerykańskich czy rosyjskich – bawmy się dobrze i my. Rzeczpospolita