W numerze 11/2010:
Numer listopadowy rozpoczyna się od rozważań Zbigniewa Majchrowskiego, czy nie pora już uznać Andy Warhola z jego metodyką podejścia do sztuki i biografią, za patrona teatru XX wieku i czasów ostatnich. Korespondują z tym pytaniem artykuły zamieszczone w bloku „Recykling”: Joanny Derkaczew o szerokich zastosowaniach metody „kopiuj-wklej” w sztuce i Jacka Sieradzkiego o ostatnim sezonie teatru w Wałbrzychu, gdzie punktem wyjścia przedstawień są, dalece przetwarzane, lektury szkolne i popularne seriale telewizyjne. Dramaturgię polską reprezentuje ze sztuką „Wejście smoka. Trailer” Mateusz Pakuła, którego komentująca jego twórczość Justyna Jaworska nazywa pierwszym polskim kinderystą w dramacie. Na przeciwległym biegunie lokuje się twórczość Jean-Luca Godarda, choć ten jeden z wielkich nestorów światowego kina jest jednocześnie niezwykle żywym i nowoczesnym twórcą, co relacjonują szkice Iwony Kurz, Pawła Mościckiego i Piotra Kletowskiego. Osobną część numeru wypełnia współczesność teatralna Portugalii: sztuki nieznanych dotąd w Polsce autorów, Abela Neveza i Jacinto Lucasa Piresa, analiza jednego z dramatów pióra Anny R. Burzyńskiej oraz artykuł Rui Pin Coelho „Niedokładna mapa teatralna Portugalii”.  

źródło opisu: http://www.dialog.waw.pl
źródło okładki: http://www.dialog.waw.pl