W numerze 12/2010:
W numerze grudniowym przewagę, także objętościową ma dramaturgia. Dwa nowe dramaty angielskie: „Sieroty” Denisa Kelly’ego o terroryzmie wpisanym nie tylko w czyny, ale i w słowa, w myśli, w ludzką podświadomość – i „Harper” Simona Stephensa o angielskiej „kobiecie na zakręcie” i damskim kryzysie wieku średniego. Obok polska, „bernhardowska” w duchu groteska osnuta wokół postaci znanego generała w czarnych okularach. I komentarze: Sergiusza Kowalskiego o mowie nienawiści, bardziej w życiu, niż w sztuce, Piotra Morawskiego o atrofii autorytetów we współczesności, Andrzeja Ledera o nadużywaniu opisów (i obelg) z języka psychiatrii w życiu publicznym. Monika Rakusa portretuje myśli, bunty i wyzwolenia kobiet z pokolenia 40+, Justyna Jaworska pisze o Krystynie Jandzie z jednej strony brawurowo wracającej do roli sprzed ćwierćwiecza w „Białej bluzce”, z drugiej przejmująco mówiącej o najcięższej próbie życia w „Tataraku”. Piotr Gruszczyński w swoim stałym felietonie portretuje dwa chóry kobiet: w najnowszej premierze Pollescha i w widowisku Marty Górnickiej zrealizowanym w Instytucie Teatralnym, a dwaj pozostali felietoniści, Tadeuszowie Nyczek i Bradecki wracają wspomnieniami do teatru sprzed lat.  

źródło opisu: http://www.dialog.waw.pl
źródło okładki: http://www.dialog.waw.pl