W numerze 7-8/2011 gospodarzem jest Bruno Schulz. A ściślej mówiąc jego swoiste światło, moc inspirująca, która wpływa na artystów z bardzo z rozmaitych krajów i kręgów kulturowych. Pisze o tej mocy Jerzy Jarzębski. Publikujemy trzy sztuki inspirowane twórczością Schulza: polską Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, szwedzką Agnety Pleijel i walońską Alaina van Crughtena. Halina Waszkiel pisze o „Traktacie o manekinach”, Schulzowskim spektaklu Piotra Tomaszuka w Teatrze Wierszalin, Jan Gondowicz o astronomicznych fascynacjach artysty z Drohobycza; między sny Schulza wkładamy sny Kantora z jego Teatru Śmierci. Temat astronomiczny jest łącznikiem z następnym blokiem materiałów poświęconych Janowi Heweliuszowi. Z okazji czterechsetnej rocznicy śmierci wielkiego gdańskiego badacza gwiazd został rozpisany konkurs na sztukę o nim: drukujemy utwór jednej z laureatek, Anny Wakulik, wraz z rozmową z autorką, a także z publicystycznym portretem bohatera sztuki. Wraca Sławomir Mrożek: Wojciech Baluch pisze o pierwszym tomie jego „Dziennika”, Antoni Winch analizuje trzy jego zapomniane dziś sztuki, „Śmierć porucznika”, „Testarium” i „Alfę”, Jacek Sieradzki komentuje tom korespondencji Mrożka z Erwinem Axerem i monografię Axera pióra Elżbiety Baniewicz. Cenieni aktorzy młodszych pokoleń: Marcin Bosak, Agnieszka Kwietniewska, Maria Seweryn, Anita Sokołowska i Barbara Wysocka dyskutują z Pawłem Sztarbowskim o swoim zawodzie, wyciągając wnioski inne niż profesorowie krakowskiej szkoły teatralnej w podobnej dyskusji ze stycznia 2011. Na koniec Dorota Buchwald analizuje nieco chwiejne pojęcie „faktu” w historii teatru i kłopoty, jakich ta chwiejność przysparza dokumentalistom.  

źródło opisu: Dialog, 2011
źródło okładki: http://www.dialog.waw.pl/img.php?maxw=130&filename=657