"Spośród wszystkich moich książek "Dywizjon 303" jest chyba utworem pisanym najbardziej na gorąco, pod bezpośrednim wrażeniem rozgrywających się w 1940 roku wypadków; pierwsze stronice powstawały już podczas ostatniej fazy owego osobliwego dramatu, nazwanego Bitwą o Brytanię, a ostatnie stronice kończyłem kilkanaście tygodni później, kiedy wciąż jeszcze, niby echo owej bitwy, warczały nocą nad Londynem motory Luftwaffe i padały bomby na miasto.
(...) Widziałem film pod tytułem "Bitwa o Brytanię" (...) i - przyznać muszę - ogarnęło mnie lekkie uczucie zakłopotania. Może nawet niesmaku. Po latach zimnowojennej ciszy w Anglii na temat polskich myśliwców (...), przerwano oto milczenie i pokazano polskich myśliwców w owym wielkim filmie.
Ale jak dziwnie pokazano!
Przecież żyłem wśród nich dniem i nocą przez szereg miecięcy, (...). Wiem, że gdy wychodzili do walki (...) już nieźle władali językiem angielskim (...) nigdy nie hałasowali jak rozgęgane stado gęsi (...) wcale nie przypominali niesfornych, nierozgarniętych uczniaków (...).
Ej, brytyjscy scenarzyści filmu coś tam nieładnie nawalili, jakoś pamięć ich zawiodła.
(Od Autora - z przedmowy do wydania)