Pogoń runęła na Krzyż. Krzyż starł się z Orłem. Nadszedł i minął dzień Świętego Jana Chrzciciela - żadna już siła nie mogła powstrzymać tej burzy. Z tysięcy okutych pancerzem piersi wybuchł pod niebiosa krzyk straszny. Wycie strzał, szczęk mieczy, huk toporów zatrzęsły posadami kosmicznego porządku. Grunwaldzkie pola spłynęły rzekami krwi. Niewielu prosiło o litość - niewielu litość okazało. Oto wypełniły się dni, myśli zmieniły się w czyny i padły wykrzyczane słowa. Runął odwieczny układ sił. .. Wszechświat zastygł w oczekiwaniu. Koniec, czy nowy początek? Co zrobić, żeby w pełni cieszyć się prozą Domagalskiego? Wystarczy wczuć się w konwencję. Polubić narrację (włącznie z opisami zjawisk atmosferycznych, które autor darzy szczególną estymą), bohaterów (czasami zbyt posągowych, innym razem wyjątkowo ludzkich), rozsmakować się w epizodach i ogarnąć spiskową teorię dziejów rodem z Kabały, a efekt z pewnością zadowoli każdego miłośnika fantastyki historycznej. Natalia Bilska, Qfant.pl