Gustav Meyrink (1868-1932) wybitny pisarz okultystyczny i fascynująca osobowość. Na jego twórczość składają się opowiadania np. Gabinet figur woskowych, Fioletowa śmierć oraz powieści np.: Zielona twarz i Noc Walpurgi. Najgłośniejszym utworem szatana z Pragi jest jednak Golem (1915) powieść ezoteryczna, oparta na symbolice Kabały, tarota i legendzie o Golemie. Fascynujące dzieło z pogranicza snu, magii i mistyki opowiada historię, która zaczyna się od dziwnej wizji głównego bohatera, w której traci on pewność swojej tożsamości i zaczyna się zastanawiać kim jest? To jednak dopiero wstęp do jeszcze bardziej zagadkowych i niewytłumaczalnych zdarzeń: Atanazy Pernat znajdzie tajemniczą Księgę Ibbur, pozna szczegóły makabrycznych morderstw, zakocha się w dwóch pięknych kobietach, i wreszcie, zetknie się z Golemem. Sztuczny człowiek Golem, jest w jakiś niejasny sposób związany z jego osobą bo jak wyjaśnić np. to, że wyrzeźbiona podobizna Golema ma twarz Atanazego? Czy Atanazy jest Golemem? Powieść przynosi rozwiązanie, tej i wielu innych zagadek, jednak czytelnik musi przyjąć, że nie dowie się wszystkiego, ponieważ w powieści symbolicznej i okultystycznej ważniejsze okazują się same pytania niż odpowiedzi a atrakcyjna fabuła ukrywa, tak naprawdę, historię o inicjacji i poszukiwaniu przez człowieka wyższej wiedzy.