Irys, Dawid i Irena... Miłość, pożądanie i poszukiwanie prawdy o sobie... Ta skandalizująca, jawnie gejowska historia zapoczątkowała nowy nurt w polskiej literaturze! „To kolejna polska specjalność: gorszyć się, potępiać, odsądzać od czci i wiary, a zarazem zachłannie czytać i w samotności delektować się «świństwami»” – napisał Tadeusz Olszewski, w recenzji z 1988 roku, zaraz po ukazaniu się książki po raz pierwszy. „Gorące uczynki”, napisane w drugiej połowie lat 80. XX wieku, to historia kontrkulturowej bohemy schyłku PRL-u. Na pierwszym planie tej powieści są emocje, poszukiwania własnych pragnień i sposobów wyrażania siebie. „W efekcie «Gorące uczynki» były swego czasu czymś niezwykłym, ta opowieść o emocjonalnej szarpaninie między trójką bohaterów: Irysem, Dawidem i Ireną była pierwszą polską powieścią, w której właściwie wszyscy bohaterowie to bi- lub homoseksualiści, są też wątki lesbijskie” – pisał Krzysztof Tomasik. Historia ta zapoczątkowała cały nurt książek jawnie gejowskich, które na przełomie lat 80. i 90. ukazały się na rynku, takich jak: „Zakazana miłość” Tadeusza Gorgola, „Ból istnienia” Marcina Krzeszowca czy „Nieznany świat” Antoniego Romanowicza.