Jak zatem doszło do tego, że Grotowski został tu powtórzony?Rzecz tak się miała: 20 marca 1981 roku Jerzy Grotowski przyjechał do Gdańska i spotkał się z grupą osób współtworzących „Transgresje”. Najpierw odczytywał, komentując, fragmenty z Fałszywych proroków Martina Bubera, później odpowiadał na zadawane mu pytania. Magnetofon nie rejestrował tego, co wówczas mówiono. Prosił o to przed rozmową Grotowski.Nie wszystkie ważne słowa ze spotkania z Grotowskim zostały tu powtórzone „z pamięci”. Inne – te, o których pamięć nie pamiętała – pochodzą z notatek robionych pospiesznie przez niektórychuczestników rozmowy. Tak oto dwie zbieżne formy przetrwania – pamięć i pismo – przedłużyły czas istnienia wypowiedzianych niegdyś słów. A przedłużając – przemieniły.2. Fragmenty O umiejętności bycia samymIstnieją takie chwile, kiedy ludzie, nawet będąc razem, nawetbędąc w grupie, są samotni, są osobno. I istnieją takie, kiedynawet zamknięci pojedynczo w swoim pokoju są ludźmi zbiorowymi.Chwile, w których człowiek indywidualny jest człowiekiemzbiorowym, są chwilami zakrętów historii. A właśnie wtedy, kiedyhistoria ma zakręty, bardzo jest ważne, żeby człowiek umiałbyć sam: żeby umiał nie być zbiorowy i żeby umiał być samymsobą. Być samym: nie iść ślepo za falą.