Opowiadania składające się na „Historię Partii Umiarkowanego Postępu (w Granicach Prawa)”, jak prawie cała nowelistyka Haška, mają w znacznej mierze charakter autobiograficzny, opisują prawdziwe zdarzenia i prawdziwe osoby. Hašek nie stosuje tu kamuflażu ani formuły o przypadkowym podobieństwie sytuacji i osób. Wprost przeciwnie – z niejaką ostentacja podkreśla, że pisze wprost z życia. Na początku charakteryzuje niby tło polityczne i społeczne, w którym zgodnie z poetyką gazety sąsiadują z sobą prawy o tak różnej doniosłości, jak wojna rosyjsko-japońska i upadek kominiarza z praskiego pałacu arcybiskupiego, a potem, po kolei, pisze o ludziach, których zna osobiście i których zna z życia publicznego.  

źródło opisu: WL, 1987 (fragment posłowia tłumacza)
źródło okładki: Zdjęcie autorskie