There are two kinds of memoirs. The first is literary memoirs, which you read because the story they tell is interesting or because they’re renowned as good books. You usually don’t know anything about the author beforehand, and don’t need to. The other kind is celebrity memoirs, which you read beca...
Tematyczny zbiór opowiadań zawsze traci w ogólnej ocenie - jedne utwory nas przekonują, inne nie, a każdy potem otrzymuje nieadekwatną średnią. Ocenia się więc w ten sposób w zasadzie pomysł wydawcy. Mnie on nie przekonuje - to tak, jakby siąść do obiadu i zamiast zharmonizowanego dania skubnąć pula...
Dziewięciu dysydentów, z których w Polsce poza Hrabalem, a od niedawna Škvoreckym, Grušą i Klímą raczej nikt nie słyszał. Kryterium dla obu tłumaczy, wybierających opowiadania do zbioru był warunek, że nie ukazały się dotąd w Polsce. Kryterium niezgorsze, aczkolwiek zbiór na pewno przez to nie jest ...
Książkę się czyta trochę jak pamflet na rządzących w nieokreślonym państwie postkomunistycznym w Środkowej Europie. Autor odżegnuje się od skojarzeń z czeską sceną polityczną, aczkolwiek podobieństw nie brakuje, tak jak nie brakowało afer w czasie, kiedy powieść była pisana. Można by znaleźć równie ...
I don't read that many plays, but I should probably read more considering that I work in theatre. I picked this one up primarily because it's famous for coining the term "robot". The creatures in Čapek's work aren't really what we typically consider robots today, though--they're more biological than...
This is the fourth of Klíma's books that I've read and it maintains the standard of work I encountered in the others. It comprises four tales, the second and third of which are effectively novellas. As ever, in this translation, at least, they're beautifully told.Klíma has personal experience of som...