by Jhumpa Lahiri, امیرمهدی حقیقت
از این جور کتابها خوشم نمیاد. کل کتاب به شرح وقایع روزمره بی اهمیت (از شاشیدن گرفته تا اپیلاسیون موهای سینه) می گذره و شخصیتها مدام خودشون رو تحقیر می کنن، بعدش در صفحات پایانی کتاب، متوجه حقایق خیلی مهمی می شن و داستان تموم می شه. البته دفعه اولی که تو کتاب صد سال تنهایی با همچین داستانی مواجه شدم،...