Książka, składająca się z blisko sześciuset aforyzmów, przepełniona jest afirmacją życia w jego najczystszej postaci. Sama forma dzieła koresponduje z otwartością i swoistą fragmentarycznością myśli, a więc z przekonaniem, że nie ma wartości stałych, że nie można wtłoczyć życia w tryby zamkniętego systemu, w którym miałyby obowiązywać ustalone normy i nakazy moralne. Swoją książką wypowiada autor Zmierzchu bożyszcz wojnę moralności, a przede wszystkim zgubnym dla rozwoju człowieka przesądom, wypływającym z jej panowania. Poddańczy stosunek do moralności i ślepa wiara w ustalone przez nią dogmaty stały się obciążającym dziedzictwem kulturowym, prowadzącym do rozprzestrzeniania się pesymizmu.