"Listy pogańskie" napisane w 1938 roku są szczytowym osiągnięciem prozy Wacława Grubińskiego (1883-1973). Otrzymał za nie wawrzyn Polskiej Akademii Literatury w roku 1939.

Jest to cykl opowiadań ujętych w formę listów, ukazujących panoramę Jerozolimy w czasach Chrystusa, Jerozolimy widzianej przez dostojnika rzymskiego, skazanego na wygnanie i piszącego listy pełne tęsknoty za grodem Romulusa.

Grubiński po mistrzowsku rysuje wyrafinowaną umysłowość narratora - epikurejczyka, rzymianina, którego elegancja i kultura przywodzi na myśl Sienkiewiczowskiego Petroniusza z "Quo vadis"  

źródło opisu: http://www.biblionetka.pl/book.aspx?id=15833
źródło okładki: http://www.antykwariat.waw.pl/ksiazka,1046583/wacl...»