W kolejnym tomie Dzieł zebranych Jana Pawła II ? po encyklikach (t. I) i adhortacjach (t. II) ? ukazują się listy Ojca Świętego. Dokumenty te mają wysoką rangę doktrynalną. Niniejszy tom stanowi przemyślany ? i bardzo obszerny - wybór z obfitej korespondencji oficjalnej Ojca Świętego. Pominięta została jedynie prywatną korespondencję Papieża, a także nieliczne listy dotyczące spraw partykularnych. Listy Jana Pawła II podzielone są na osiem kategorii: 1. Listy dotyczące problemów współczesne..go świata; 2. Listy o treści ekumenicznej i międzyreligijnej; 3. Listy z okazji wydarzeń historycznych; 4. Listy w kwestiach wiary i życia chrześcijańskiego; 5. Listy poświęcone postaciom świętych; 6. Listy dotyczące problemów wewnątrzkościelnych; 7. Listy do Kościoła w Polsce; 8. Listy do kapłanów na Wielki Czwartek. Warto pamiętać, że kategorie te mają charakter umowny ? niektóre pisma Papieża są tak bogate w treść, że można je zakwalifikować do kilku grup jednocześnie. fragment wstępu redakcji Listy koncentrujące swoją uwagę na współczesnej problematyce wyjątkowo doniosłej i aktualnej, poddające ją wszechstronnej analizie teologicznej i przedstawiające wynikające z niej wnioski, można nazwać klasycznymi listami apostolskimi, a więc wystąpieniami papieskimi wysokiej rangi, zbliżonymi pod względem znaczenia do encyklik. Drugi rodzaj obejmuje listy o mniejszej randze teologicznej, co nie oznacza, że nie zawierają one pięknych i głębokich treści. Można by je określić jako ?pisma doraźne?, napisane pod wpływem wydarzeń o węższym wymiarze. Pierwszorzędne znaczenie ma partykularny zakres ich treści, skierowanej do określonych adresatów, bądź związanej z jakąś szczególną okolicznością. Zawsze jednak jest to słowo Następcy św. Piotra, pełniącego swoją misję zawartą w owym programowym ? szczególnie istotnym dla obecnego Papieża ? nakazie: ?Umacniaj braci!?. Redakcja za klucz przy dokonywaniu wyboru przyjęła doniosłość treści danego listu i uniwersalność jej przeznaczenia. Ze względu na treściową zawartość całego tomu, publikacja ta winna się znaleźć nie tylko w bibliotekach duszpasterzy i kapłanów, ale i licznej rzeszy ludzi świeckich, dzielących z duchowieństwem trud katechizacji.