Esej poświęcony Constantinowi Guysowi - francuskiemu rysownikowi i akwareliście, przedstawiającemu w swych pracach życie towarzyskie i obyczajowe dziewiętnastowiecznego Paryża. Baudelaire użył w tekście określenia modernité - "nowoczesność", wprowadzając je do francuskiego słownictwa. Ulubiona lektura Picassa, który uważał, że ten tekst jako jedyny uchwycił w słowie coś z esencji malarstwa. Równie wielką wagę przywiązywał doń Czesław Miłosz. "Odkąd przeczytałem w latach trzydziestych tę rozprawę Baudelaire'a - pisze we wstępie - była dla mnie i jest do dzisiaj jednym z najważniejszych tekstów o istocie cywilizacji." I dodaje: "Nie przesadzę, utrzymując, że jej przede wszystkim zawdzięczam mój własny sposób myślenia o zmianach mody i obyczaju. [...] zwłaszcza dla artystów [Baudelaire] występował przede wszystkim jako teoretyk nowoczesności".  

źródło opisu: Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 1998
źródło okładki: http://terytoria.com.pl/ksiegarnia,tytuly,32.html