"Aparat", "Bezpieczniacy", "Budka z piwem", "Księża patrioci", "Ogonek", "Pociągi Przyjaźni" - oto parę spośród kilkudziesięciu "haseł" tego szczególnego słownika. Przypomina on o niektórych najbardziej charakterystycznych faktach i zjawiskach składających się na rzeczywistość PRL-u - tych złowrogich, tragicznych oraz tych groteskowych, absurdalnych. "Hasła" mają formę syntetycznych, parodystycznych opisów poszczególnych elementów owej ponurej rzeczywistości lub fabularnych obrazków i krótkich opowiadań. Źródłem ich komizmu, specyficznego czarnego humoru jest najczęściej to, co stanowiło jedną z najistotniejszych cech tamtych lat - ciągły rozziew między słowami głoszonymi przez władzę, partię, środki masowego przekazu, oraz oficjalnymi regułami a realną egzystencją społeczeństwa. "Bujna materia życia" - jak pisze Nowakowski - "nie pozwalała się ujarzmić bez reszty".

[Alfa, 2002]