„Ojciec Goriot” to pozycja kluczowa, skąd rozchodzą się i którędy przechodzą prawie wszystkie drogi „Komedii ludzkiej”. Spotykamy tu wielu głównych bohaterów cyklu Balzakowskiego, obserwujemy początek, zmierzch lub rozkwit ich karier. „Ojciec Goriot” stanowi zatem punkt, nie jedyny zresztą, od którego można rozpocząć systematyczną lekturę „Komedii ludzkiej”. W „Ojcu Goriot” odbija się i kondensuje cała „Komedia ludzka”, w „Komedii ludzkiej” - warianty niezmiennego dramatu ludzkości. Stary Goriot bowiem to jeden z niezliczonych wariantów króla Leara, postać bardziej może tragiczna niż bohater Szekspirowski: Lear miał dobrą Kordelię, obie córki Goriota są złe.

(Z posłowia Juliana Rogozińskiego)  

źródło opisu: Czytelnik, 1966
źródło okładki: zdjęcie autorskie