"Pan Zagłoba"-jak mówi Autor-jest książką, która spłaca dług Sienkiewiczowi, który mu od młodości nieprzerwanie towarzyszy, który wpływał na jego myślenie, przekonania i sympatie. Nie mógł Sienkiewicz, obwarowany zakazami cenzury, wpleść swych bohaterów w dramatyczne wydarzenia pierwszej połowy XVII. Zagłoba pojawia się u Sienkiewicza, gdy jest grubo po czterdziestce. Zostawił więc Wielki Pisarz miejsce na pokazanie Onufrego w młodości i najlepszych latach wieku męskiego. Być może chciał to kiedyś zrobić sam... W każdym razie tę lukę w życiorysie najpopularniejszej postaci polskiej powieści historycznej należało uzupełnić, w atmosferze lustracji lat dziewięćdziesiątych. Lecz przede wszystkim korzystając z okazji, że wreszcie, od ponad dwustu lat, w sprawach polskich nie miesza łapa cenzora, najętego funkcjonariusza zniewolenia umysłów.-WYDAWCA