Stambuł, Pałac Cukiereczek, nr 88: na tego, kto tu wyrzuca śmieci, spadnie nieszczęście…

Sąsiedzkie swary i przyjaźnie, rodzinne kłopoty, śmiechy i narzekania, a także ciekawskie oko ukryte za zasłoną okna i ucho wytężone, by usłyszeć najnowszą plotkę o lokatorze zza ściany. Oto historia dziesięciu rodzin zamieszkałych w budynku, zwanym Pałacem Cukiereczkiem, który rosyjski arystokrata-emigrant podarował swojej żonie. Pałac wzniesiono na ruinach dwóch cmentarzy: muzułmańskiego i ormiańskiego, gdzie kiedyś znaleziono groby pewnego świątobliwego Mędrca. Nigdy jednak nie udało się ustalić, która mogiła jest prawdziwa. Może dlatego w tym miejscu nic nie jest do końca normalnea Nawet mieszkańcy…
To kamienica pełna pomyleńców, dziwaków, postaci o nader osobliwych biografiach. Wplątani w skomplikowane związki, na przemian kłócą się i godzą, wzruszają i szokują. A przede wszystkim mają pewien wspólny problem, trywialny, ale bardzo, bardzo dokuczliwy... Do czasu. Bo każda tajemnica zawsze trafia w końcu do kogoś, kto ją rozpowie.  

źródło opisu: Wydawnictwo Literackie, 2009
źródło okładki: http://www.wydawnictwoliterackie.pl/