Według Katalogu Czasopism w Polsce funkcjonuje obecnie ponad 500 pism kulturalnych, z tego ok. 170 skatalogowanych zostało jako literackie. Są to najczęściej niezależne, niszowe, niskonakładowe inicjatywy, które w znacznej mierze rozpoczęły działalność po 1989 roku, kiedy skończyło się odgórne sterowanie kulturą. Na książkę składa się 28 rozmów z redaktorami najważniejszych tytułów, zaś głównym tematem tomu są historie poszczególnych periodyków oraz ich oddziaływanie na rozwój najnowszej literatury.
Ilość czasopism wydawanych w Polsce przez małe ośrodki, niezależne stowarzyszenia, fundacje, osoby prywatne jest nieporównywalnie większa niż w innych krajach europejskich, gdzie najczęściej podobne inicjatywy są domeną dużych korporacji wydawniczych.
Jest to zatem opowieść o „pospolitym ruszeniu” w oddolnym kreowaniu kultury.