Ksiązka stanowi panoraqmiczny obraz imperium rzymskiego III i IV wieku. W 284 roku cesarz Dioklecjan wprowadza system rządów zwanych tetrarchią, który zapoczątkuje późniejszy rozpad państwa na wschodnie i zachodnie. W tym też czasie chrześcijaństwo zdobywa coraz więcej wyznawców, czemu Konstantyn Wielki oficjalnie daje wyraz w słynnym edykcie tolerancyjnym. Nim jednak religia chrześcijanska zatriumfuje, młody cesarz, Julian Apostata, będzie próbował przywrócić dawne kulty i odrodzić kulturę, w kt..órej się wychował. Starcie dwóch epok i tradycji, przemiany polityczne i światopoglądowe, intrygi pałacowe i przewroty- wszystko to zostało opisane przez Aleksandra Krawczuka jak zwykle żywo i barwnie.