by Janusz Leon Wiśniewski
Gloryfikacja niedojrzałości i pozorów głębi. Kiedyś uwielbiałam, im bardziej dojrzewam, tym mniej lubię. Poza tym mam wrażenie, że autor jest wampirem emocjonalnym - doskonale wie, jak zagrać, by poruszyć krew w kobietach. Co nie jest równoznaczne z doskonałym pisarstwem.
Z czytaniem „Samotności w Sieci” jest trochę tak jak z chodzeniem na imieniny do nielubianej ciotki. Niby każdy wie, że się powinno, ale nie każdy jest w stanie udawać, że czerpie z tego przyjemność. Na początku zaznaczę, że książkę czytałam drugi raz. Powód? Wcześniej spotkałam się z nią, będąc w g...
Log in with Facebook 
