Upalne, suche lato 1939 roku w małym miasteczku w wysokich Tatrach, tajemnicze samobójstwo baronowej, która podobno była szpiegiem niemieckim, podejrzane nocne wizyty jakichś wysoko postawionych osób z rządu u demonicznego wróżbity, upiorna wdowa po rzekomo wielkim artyście budująca na cześć nieboszczyka niesamowitą tumbę, tragikomiczne romanse i skandale obyczajowe na małomiasteczkową skalę - wszystko to owiane charakterystyczną dla tego pisarza atmosferą niezwykłości.

Powieść napisana ze specyficznym poczuciem humoru, trochę sensacyjna, trochę psychologiczna, w której i klucza dopatrzeć się można, z kapitalną pointą wyzwoloną przełomem meteorologicznym, halnym wiatrem - świetna zabawa literacka dla ciągle zaskakiwanego niespodziankami czytelnika.

/Wydawnictwo Poznańskie, 1986/