Sklepy cynamonowe – zbior opowiadan Brunona Schulza wydany w 1933 (postdatowany 1934) w Warszawie przez Towarzystwo Wydawnicze „Roj”. Sklepy cynamonowe to tytul zbioru, tytul opowiadania w zbiorze oraz nazwa miejsca, ktore pojawia sie w toku narracji tego opowiadania. Sklepy te usytuowane sa w centrum miasteczka, w ktorym mieszka glowny bohater. Zbior opowiada dzieje rodziny kupieckiej z malego galicyjskiego miasteczka, w ktorym bez trudu dostrzec mozna podobienstwo do Drohobycza, rodzinnego miasta pisarza. Dziejom tym autor nadal walory mityczne, czemu sprzyja Schulzowski sposob obrazowania − nierzadko wizyjny, oniryczny (np. czesty motyw labiryntu). Jest to wiec "rzeczywistosc zmitologizowana, przetworzona przez wyobraznie, artystycznie zdeformowana i wzbogacona wszystkimi mozliwymi odniesieniami czy aluzjami do innych dziel literackich, do wielkich mitow, do innych, bardziej egzotycznych dziedzin rzeczywistosci". Schulz operuje niezwykle oryginalnym, bogatym jezykiem, pelnym "roznorodnych, ekscentrycznych ciagow metafor". Metafory maja rozne funkcje: pisarz ozywia np. swiat przedmiotow (animizacja) albo przedstawia ludzi w postaci zwierzat. Stosuje zdania wielokrotnie zlozone, nie stroni od uzywania slow obcych, nierzadko zapomnianych, staroswieckich, a takze terminow z dziedzin naukowych, np. biologii. Na te zabiegi zwracali uwage juz pierwsi krytycy, m.in. Tadeusz Breza: "Schulz nie gardzi takimi slowami, jak: Analogon, telluryczny, suficiencja, dymencje, respiracje, reparatury. W ostatnich czasach unikalismy takich slow. (...) Zagraniczne slowa dawaly kontekstom posmak sztucznosci. Tak sie te rzeczy odczuwalo i, zreszta do dzis, odczuwa. U Schulza slowa obce brzmia nie cudzoziemsko, ale zaziemsko."