Zapis wielogodzinnych rozmów przeprowadzonych w 2007 r. przez Michała Komara, zaprzyjaźnionego z Autorem od lat młodzieńczych. Tom drugi obejmuje lata 1992–2006 – opis pracy w centrali MSZ, a także na placówkach w Paryżu i w Moskwie. Meller urodzony we Francji, wrócił do Polski jako mały chłopiec; lata licealne spędził w Genewie i na warszawskiej Pradze, a okres studiów – w Krakowie i Warszawie. To także niezwykły obraz losów polskich inteligentów z pokolenia Marca ’68 roku. Niektórzy z nich, na..piętnowani w czarnosecinnej kampanii propagandowej, zdecydowali się na emigrację; inni – jak Stefan Meller – postanowili zostać w kraju, płacąc za to cenę sześcioletniego przymusowego bezrobocia. Autor dopiero po doktoracie otrzymał możliwość etatowej pracy, najpierw w filii UW w Białymstoku, a potem również w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Po upadku komunizmu Stefan Meller podjął decyzję o rozpoczęciu pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był wicedyrektorem i dyrektorem Departamentu Europy, wiceministrem, ambasadorem we Francji, ponownie wiceministrem, ambasadorem w Rosji, wreszcie – ministrem spraw zagranicznych. Złożył rezygnację, ponieważ nie był w stanie zaakceptować wejścia Andrzeja Leppera i Romana Giertycha do koalicji rządowej. Książka obejmuje lata pracy w MSZ, czyli okres 1992–2006.