Jestem fatalistą. Jeśli przyjdzie twoja pora, to już nic na to nie poradzisz. Ale jeśli życie ma sens, to i śmierć musi jakiś mieć.

Do diabła, przecież to jest bez sensu. Czy komukolwiek są potrzebne takie informacje? po co gospodyni domowej w Kanadzie wiadomość o policjancie zamordowanym w Nowym Jorku albo o szkolnym autobusie, który przewrócił się w Missisipi? Wiesz co stresuje ludzi? Dlaczego tak się boją wziąć życie we własne ręce? Myślą, że nie są w stanie niczego zmienić. Uważają, że są bezsilni. Tak właśnie jest z tymi wiadomościami. W żaden sposób nie możesz na nie wpłynąć. To wszystko już się stało, inaczej nie było by o tym mowy. To już skończona historia. I ani ty, ani ja nie możemy nic na to poradzić. (...) Bardzo mądry człowiek powiedział mi kiedyś, że wszyscy straciliśmy zdolność odróżniania. Mylimy informacje z wiedzą, a wiedzę z mądrością.

W rzeczywistym życiu kryminaliści i senne zjawy niewiele mają wspólnego z romantyzmem.

Wszystka miłość zwraca się do miłości, która ją zrodziła. Nawet pamięć nie jest potrzebna dla miłości. Jest kraj żywych i kraj zmarłych, a mostem między nimi jest miłość. I tylko ona przetrwa, tylko ona ma znaczenie.

Przepaść między wiarą i faktami jest większa, niż się na ogół przypuszcza.