Levi-Strauss przedstawił tu nową interpretację tego dobrze znanego zjawiska i stanowczo odrzucił etnocentryzm. Totemizm to zagadkowy zespół wierzeń, który występuje w wielu kulturach, przy czym przedmiot kultu: zwierzę, roślina lub inny obiekt czy zjawisko, z czasem identyfikuje się z grupą lub rodem. Emil Durkheim sądził, iż totemizm to rodzaj prymitywnej religii, a Freud badał go w związku z tabu kazirodztwa. Levi-Strauss natomiast uważał totemizm za zespół znaków i środków, za pomocą których ludy nie znające pisma mogły wyrażać swoje doświadczenia związane z przyrodą. Twierdził, że to pojęcie samo w sobie jest błędne, jest antropologicznym wytworem zachodniej myśli naukowej i stanowi próbę „wyrzucenia z naszego świata, jak podczas egzorcyzmów, postaw umysłowych niezgodnych z twierdzeniem o nieciągłości między naturą a człowiekiem, co myśl chrześcijańska uważa za tak ważne”.  

źródło opisu: Państwowe Wydawnictwo Naukowe ( PWN ) 1968
źródło okładki: Państwowe Wydawnictwo Naukowe ( PWN ) 1968