Pierwsze w polskiej literaturze socjologicznej całościowe opracowanie problematyki zaufania - fundamentalnej więzi międzyludzkiej niezbędnej dla dobrego funkcjonowania społeczeństwa. Świadomość wagi tego problemu jest dzisiaj powszechna, zarówno w badaniach społecznych, jak i debacie publicznej. Trudno by było znaleźć termin, który pojawiałby się równie często w języku współczesnej polityki czy mediów w Polsce.
Potoczne rozumienie tego pojęcia jest jednak bardzo powierzchowne. Zrozumienie subtelnych mechanizmów tworzenia się zaufania, czy odwrotnie - utraty zaufania, wymaga głębokiej analizy. Potrzebne jest też odróżnienie indywidualnego, osobistego wymiaru zaufania od wymiaru społecznego czy kulturowego, kiedy to zaufanie lub co gorsza nieufność stają się na tyle rozpowszechnionymi postawami, że zyskują jakby moc obowiązującą. Pojawia się wówczas albo "klimat zaufania", albo "klimat nieufności", rzutując na całokształt życia społecznego. Taka sytuacja jest przedmiotem szczególnej uwagi autora, który przedstawia oryginalną teorię kulturowego zakorzenienia zaufania.

Książka pokazuje, że zaufanie jest niezbędnym czynnikiem demokratycznej polityki, rozwoju gospodarczego, a co najważniejsze - dającego poczucie bezpieczeństwa, pewności i przewidywalności życia codziennego obywateli. Dowodzi zarazem, jak destrukcyjne skutki dla społeczeństwa przynosi kryzys zaufania i rozpowszechnienie się cynizmu i podejrzliwości.

Systematyczność i precyzja wykładu sprawia, że książka jest przeznaczona nie tylko dla specjalistów, ale szerszego grona publicystów, studentów i wszystkich zainteresowanych dylematami społecznymi naszych czasów.