Ksiądz stara się odpowiedzieć na podstawowe pytania człowieka: o sens życia i śmierci, o miłość, cierpienie i wiarę. Ze zrozumieniem patrzy na ludzkie słabości, nikogo nie ocenia, nie potępia. Ukazuje źródła nadziei, jakie wciąż warto odkrywać.

"Utwory napisane prostym, nierzadko potocznym językiem sprawiają wrażenie bezpośredniej rozmowy, w której autor zwraca się do nas jak do najbliższej osoby, dzieląc się swoim refleksjami i przemyśleniami.
Optymizm, pogoda ducha, mądrość i dystans do współczesnego świata oraz zrozumienie dla ludzkich słabości to charakterystyczne cechy utworów ks. Jana. Poeta opowiada o zwyczajnym świecie: o tajemnicach drzew i kwiatów, świętach, miłości, wierze, przemijaniu, posiada zadziwiający dar odkrywania tego, co piękne i dobre. Mówi o sprawach ważnych, stara się odpowiedzieć na podstawowe pytania człowieka: o sens życia, o cierpienie i wiarę. Ze zrozumieniem patrzy na ludzkie słabości, nikogo nie ocenia, nie potępia. Ukazuje źródła nadziei, jakie wciąż warto odkrywać. Objaśnia ukryty sens rzeczy, czyniąc to zawsze z pogodą ducha i humorem". - fragment od Redaktora  

źródło opisu: Wydawnictwo M, Kraków, 2002
źródło okładki: zdjęcie autorskie