Po niespodziewanym sukcesie "Alicji w Krainie Czarów" Lewis Carroll natychmiast zaczął planować jej ciąg dalszy.
Pomysł świata odwróconego w lustrze i za lustrem przyszedł nagle... dostarczyła mu zaś impulsu mała Alice Raikes, jego daleka kuzynka. Usłyszawszy w ogrodzie jej imię Dodgson zawołał ją mówiąc: "Więc ty jesteś drugą Alicją? Bardzo lubię Alicje. Może poszłabyś ze mną zobaczyć coś zastanawiającego?" Zaprowadził ją do pokoju, gdzie w rogu stało wysokie lustro, i dał jej pomarańczę ze słowami: "Najpierw powiedz mi, w którym ręku ją trzymasz?" Gdy odpowiedziała, że w prawym, ustawił ją przed lustrem i spytał: "A ta dziewczynka w lustrze?" Kiedy mu odrzekła po namyśle, że w lewym, poprosił o wyjaśnienie i Alice Raikes mu odrzekła: "Bo gdybym to ja była po tamtej stronie lustra, chyba nadal miałabym tę pomarańczę w prawym ręku?" Lewis Carroll odrzekł: " To najlepsza odpowiedź, jaką słyszałem."
Później wspominał, że ta właśnie rozmowa dostarczyła mu pomysłu wiążącego w całość "Po drugiej stronie lustra".
Gotowa książka ukazała się przed Bożym Narodzeniem 1871 roku. Zrobiła furorę jeszcze większą niż "Alicja w Krainie Czarów" i (co ważniejsze) okazała się równie znakomita, jeśli nie lepsza. Zresztą czy można porównywać arcydzieła?
(Ze wstępu Roberta Stillera)  

źródło opisu: okładka książki
źródło okładki: Zdjęcie autorskie